Dierenleed stopt niet bij de grens.
Gran Canaria kent geen asiels.
Afgedankte huisdieren belanden in 'perrera'(ook wel dodencel genoemd).
Meldt er zich binnen 21 dagen geen eigenaar, of wordt de hond niet geadopteerd, dan wordt hij afgemaakt.
De spaanse overheid doet vrijwel niets aan de voorlichting of casteratie/sterilisatie projecten.
Hierdoor sterven onnodig duizenden gezonde dieren.

Honden Zonder Toekomst steunt Spaanse dierenbeschermers in de strijd tegen dit onrecht.
De lokale vereninging Perros sin fronteras helpt de dieren en geeft jaarlijks vele honden een nieuwe kans op een toekomst.
Herplaatsbare (vaak jonge) honden krijgen zo een nieuw thuis in Nederland, Duitsland en op Gran Canaria zelf.

Ook bestrijdt Perros sin fronteras de problemen bij de bron, b.v. door het organiseren van castratie projecten
en voorlichting te geven op scholen en via media. Uw steun kuinnen ze hierbij goed gebruiken.

Voorbereidingen zijn in volle gang. Gelukkig heel veel te danken aan Barry van Honden Zonder Toekomst.
Hij heeft veel geregeld, en het komt helemaal goed. Al voorpret op het groepsgesprek Facebook.

Hier thuis veel te regelen. Bobby heeft een geweldig logeeradres getroffen! Bij Hans en Hannie van de Golden Retriever Boy.
Hij is daar dus al een keertje geweest. En onlangs heeft Hans Bobby hier opgehaald voor een boswandeling, ook dat is prima verlopen.
Dus dat zit goed, maar ik vind het wel moeilijk om Bobby achter te laten hoor. Brrrrrr...

En.. ja mijn meiden hè.... pfff... Zo lief, een kussentje voor in het vliegtuig of in de auto. Een kaart met een lieve tekst, en prachtige tekeningen erop van Esmaralda.

Ons verblijf...(Finca Los Tanquillos ) Geregeld door Barry. Toplocatie !

Met dank aan Geante voor het bijhouden van een dagboek. Daar heb ik dankbaar gebruik van gemaakt: Zo kon ik het goed op mijn site verwerken. Geante Bedankt ! Ook de andere meiden bedankt voor het gebruiken van hun fotomateriaal: Chantien, Angelique, Edith

Nemo, onze huishond. Onstuimig, maar zo een schat van een hond. Het gaf zelfs geen problemen als wij andere honden op de Finca hadden. Zijn leven is alle dagen alleen op die Finca, aan de ketting. Alleen de tuinman geeft hem eten, wanneer hij daar kwam. Maar wanneer de Finca bewoond is door vakantiegangers dan is er een optie om hem los te kunnen laten lopen. En natuurlijk meer eten. Als hij het treft met de bewoners op dat moment. Nou, met ons is dat wel gelukt.  Hij had toch wel Angelique als leider gekozen. Want wanneer hij haar zag, dan was de begroeting groots, en luisterde goed naar haar.

Mijn kamer... wat een luxe..